Jolu, przynosisz spokój i przestrzeń. Wiem, że jeśli mam problem, to zerkniesz na niego z miłością i bez oceniania, a czasem jak pierdykniesz w samo sedno to dokładnie takimi słowami jakimi trzeba, bez owijania, a równocześnie jakoś tak naturalnie, przyjemnie i ze skromnością.

Nie wiem co napisać, bo ciężko ubrać to w słowa ale jak raz Cię spotkałam to poczułam wewnętrzny spokój. Taka radość serca..jakby życie dostało pozytywnego napędu na dalsza drogę… niewiem jak to nazwać ..hm..napewno jesteś szczera dobra inna wszystko znajdziesz

Empatia, uważność, ciepło, zrozumienie, przestrzeń na to by wyrazić siebie w pełni akceptacji, szacunku i łagodności. Jola nie zrobi wszystkiego za Ciebie, ale będzie w sposób bezpieczny Ci towarzyszyć, trzymać za rękę, ocierać łzy, łagodnie prowadzić i z miłością dawać Ci narzędzia, które pomogą Ci odkryć kim jesteś i dokąd idziesz … terapia dla duszy, balsam dla ciała, błogosławieństwo dla serca. Ewa B.

Jola – moja Dula Jola bylas przy mnie na 100% na moim porodzie i ciesze sie ze wkoncu znalazlam chwile zeby Ci to powiedziec. 
Moim niezapomnianym przezyciem bylo Twoje wsparcie w czasie gdy bol w trakcie porodu stal sie na czas jakis „niedowytrzymania”…twoje wspolczucie i chec niesienia pomocy szybka reakcja i tworcze podejscie do problemu spowodowalo ze pozytywnie poradzilam sobie z tym wymagajacym doswiadczeniem. 
Pomoglas mi spelnic moje zyczenie ktore sobie zlozylam a mianowicie zeby bol porodowy moc przezyc jako zyciodajna sile dla mnie i dla dziecka a nie jako rozdzierajace doswiadczenie wylacznie pelne lez i rozczarowania… 
Bylas przy mnie i ten odwazny porod domowy bez lekow i lekarzy z twoja pomoca z kojaca obecnoscia mojej poloznej i wsparciem mojego meza , stal sie dla mnie jednym z najpiekniejszych przezyc w moim zyciu. 
Wspomnienie tych chwil wzrusza mnie do teraz, to przezycie ktore wsparlo i odrodzilo moja kobiecosc , moja wewnetrzna sile , otworzylo tez na glebokie wewnetrzne duchowe doznanie. 
Jola z twoja obesnoscia bylo mi razniej i lepiej i przez to doswiadczenie stalas mi sie bardzo bliska osoba…buzka i dzieki ..polecam ciebie jako dule kobietom ktore chca zatrzymac porod jako cieple dobre wspomnienie:))

Jolu, w ubiegłym roku uczestniczyłyśmy wspólnie w warsztatach Krysi Anton. To były początki mojego spotkania z Radykalnym Wybaczaniem i Inżynierią Duchową. Ja także dotknęłam wówczas bardzo bolesnych miejsc w mojej duszy i sercu. Ty położyłaś na leczniczy balsam 🙂 Pamiętam do dziś indywidualną sesję, którą zaproponowałaś mi – czując i widząc więcej. Powiedziałaś: \”wybacz sobie\”. I wytłumaczyłaś mi skąd biorą się w naszym życiu te bolesne doświadczenia. Od tamtej pory łatwiej mi rozumieć, przyjmować to, co przynosi każdy dzień: każdą relację z drugim człowiekiem, nawet jeśli jest bardzo trudna. Opowiedziałaś mi wtedy \”bajkę\”. Dziś podzielę się z nią z innymi, którzy tu zajrzą. A Tobie dziękuję za wielkie serce, czas i uważność. Niech moc będzie zawsze z Tobą! :)) „MAŁA DUSZA I SŁOŃCE” 
Była sobie kiedyś Mała Dusza, która oznajmiła Bogu: „Wiem kim jestem!” A Bóg odpowiedział: ”Taaak? To powiedz mi kim jesteś”. 
„Jestem światłem – powiedziała Dusza – I to jest naprawdę fajne”. „To prawda”, przyznał Bóg. Ale małej Duszy nie wystarczyło, iż jest światłem…”Chcę doświadczyć siebie jako światła”- powiedziała Dusza. „Dobrze – zgodził się Bóg – Możemy to zorganizować. Ale jeśli naprawdę chcesz doświadczyć siebie jako światła, najpierw musimy otoczyć Cię ciemnością, żebyś zauważyła różnicę. Dam Ci kilka osób, które otoczą Cię ciemnością, grając dla ciebie różne role – tak byś mogła dostrzec różnicę i pamiętać kim jesteś. „To brzmi fajnie” – ucieszyła się Mała Dusza. „Tak” – powiedział Bóg – Będziesz zaskoczona jakie sztuczki wymyślę. Jednych poproszę aby zagrali naprawdę nikczemnych ludzi, innych by byli naprawdę mili, kochający oraz wspaniałomyślni… Ale to będzie tylko zabawa, bo tak naprawdę oni wszyscy są Aniołami. Ta zabawa pozwoli wszystkim doświadczyć siebie jako światła”. „Kiedy tam zejdę – mówi Dusza – chcę żebyś mi dał zadanie wybaczenia. Chce doświadczyć siebie jako osoby, która wybacza!” 
„Jasne – powiedział Bóg – ale jest z tym mały problem”. „Jaki?” – zapytała niecierpliwie Mała Dusza. Bóg odparł cicho: „Nie ma nikogo komu mogłabyś wybaczyć….” „Nikogo??” – zdziwiła się Mała Dusza. „Nikogo” – powtórzył Bóg – Widzisz, wszyscy są doskonali, każdy robi dokładnie to, co powinien robić. Nie ma Duszy która byłaby mniej doskonała od Ciebie… rozejrzyj się wokół”. Patrząc na tłumek dusz który się zebrał, Mała Dusza musiała się z tym zgodzić. Wszystkie były absolutnie doskonałe. Bóg zapytał – ”Komu więc wybaczać??” „EEEE to wcale nie będzie takie zabawne!!! – mruknęła niezadowolona Dusza – ”hhmm chciałam doświadczać siebie jako Kogoś kto Wybacza” – i mała Dusza dowiedziała się jak to jest być smutnym. Ale wtedy z tłumu wystąpiła Przyjazna Dusza i rzekła: ”Nie martw się Mała Duszo ..!! Ja Ci pomogę!!\” „Naprawdę??? Mała Dusza rozpromieniła się – Ale co Ty możesz zrobić??” „Jak to co? Mogę dać Ci kogoś komu będziesz mogła wybaczyć!\” „Naprawdę możesz?” „Oczywiście!” – odpowiedziała Przyjazna Dusza – mogę zejść z Tobą na ziemię i zrobić coś, co będziesz mogła mi wybaczyć” „Ale dlaczego? dlaczego miałabyś się stać mroczna, ciężka i zła, by mi to ułatwić??? zapytała Dusza. „To proste – wyjaśniła Przyjazna Dusza – Chcę to zrobić, bo Cię KOCHAM”. Mała Dusza wydawała się zaskoczona tą odpowiedzią. „Nie bądź taka zdziwiona – powiedziała Przyjazna Dusza – My wszyscy robimy to dla siebie nawzajem, tak jak powiedział Bóg. Wszyscy chcemy sobie pomagać nawzajem doświadczać siebie jako światła. Dlatego pójdę tam z Tobą i będę dla Ciebie zła, zrobię naprawdę coś okropnego, a ty będziesz mogła doświadczyć siebie jako Kogoś kto wybacza”. „Ale co zrobisz? – zapytała nerwowo Mała Dusza – co będzie takie naprawdę okropne?” „Och-mrugnęła Przyjazna Dusza – coś wymyślimy, ale masz rację co do jednego. Będę musiała zwolnić swoje wibracje i stać się bardzo ciężka, by zrobić te niemiłe rzeczy. Będę musiała udawać kogoś zupełnie innego, niż naprawdę jestem. Dlatego muszę Cię w zamian prosić o przysługę” 
„Zrobię wszystko – wykrzyknęła Mała Dusza i zaczęła z radością tańczyć i śpiewać – Będę wybaczać, będę wybaczać!!!!! Proszę, powiedz, co mogę dla Ciebie zrobić Przyjazna Duszo???” „W momencie, kiedy będę dla Ciebie zła, kiedy będę robiła najgorsze rzeczy, jakie możesz sobie wyobrazić to dokładnie w tym momencie…………” Taaaak??? – przerwała Mała Dusza. \”………………… pamiętaj kim naprawdę jestem”. „Jasne!!!!! – zawołała Mała Dusza – obiecuję, że zawsze będę Cię pamiętała taką, jaka jesteś teraz”. „Dobrze – powiedziała Przyjazna Dusza – będę tak mocno udawała, że sama zapomnę kim jestem. I jeśli Ty nie będziesz pamiętać, kim naprawdę jestem, ja też mogę to zapomnieć na długi czas, a wtedy obie będziemy zagubione. I będziemy potrzebowały innej duszy aby przypomniała nam obu, kim jesteśmy..” „Nie!!!!!!!!!!!!!!” – krzyknęła Mała Dusza – ja będę Cię pamiętać i podziękuję za ten dar, szansę doświadczenia tego, kim naprawdę jestem”. 
… I tak została umowa zawarta i Mała Dusza weszła w nowe życie podekscytowana tym, że jest Światłem, a szczególnie Wybaczaniem. Mała Dusza czekała z niecierpliwością na możliwość doświadczenia siebie jako tej, która wybacza i podziękowania innym duszom za to, że jej to umożliwiły. I w każdym momencie swojego życia, kiedy pojawiała się jakaś nowa dusza, niezależnie czy przynosiła radość czy smutek – zwłaszcza kiedy przynosiła smutek – Mała Dusza pamiętała o tym co powiedział Bóg………. ”Pamiętaj …zawsze pamiętaj …wysyłam Ci tylko Anioły”. 
(Neal Donald Walsch, \”Mała Dusza i Słońce\”) Dziękuję Jolu i do zobaczenia!

Czesc Jolu,dziekuje za wiersze.Podziwiam odwage. Jestes taka serdeczna. Ciesze sie,ze moglysmy sie poznac.

Gratuluje Ci Jolu odwagi i sily, dzieki ktorej realizujesz siebie sluzac pomoca innym. Jest to bardzo cenne wsparcie dla wielu zblakanych Istot, ktore pragna kierunku w czasem bardzo dlugiej i kretej drodze w celu poszukiwania światła *) Swiatła i miłości